ત્રણ લઘુ કાવ્યો – પન્ના નાયક

(૧)

મધદરિયે

મોટાં મોટાં

વહાણોય ડૂબી જાય છે

એ જાણવા છતાંય

દરિયાની છાતી પર

નવોઢાની જેમ

માથું મૂકવાનું

અદમ્ય આકર્ષણ

કેમ નહીં રોકી શકતી હોય

સઢવાળી નાનકડી હોડી ?

 .

(૨)

વિરહમાં હિજરાઈ હિજરાઈને

ઢળી પડેલાં

મારાં સ્તનોની આંખ

ઉજાગરાથી રાતી રાતી

 .

(૩)

મન

 .

ચૈતરની

ભડભડતી બપ્પોરે

ધગધગતા

લંકાના સોનેરી નગર

વચ્ચોવચ્ચ

દાઝતું

છલાંગો મારતું

હાંફતું હાંફતું

દિશાહીન દોડતું

કેમેય ના રોકાતું

એક હરણ…

 .

( પન્ના નાયક)

Share this

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.