સંબંધોના મુલાયમ શ્વાસને સૌ ખોઈ બેઠા છે,
પરસ્પરમાં હવે વિશ્વાસને સૌ ખોઈ બેઠા છે.
.
નગરનું પીંજરું ફાવી ગયું છે સર્વ લોકોને-
સ્વયંની આંખથી આકાશને સૌ ખોઈ બેઠા છે.
.
બધા અંધારનો વિસ્તાર કરવામાં જ મશગૂલ છે,
નગરના ચોકમાં અજવાસને સૌ ખોઈ બેઠા છે.
.
અહીં ખુદનો જ પડછાયો, નથી હું ઓળખી શકતો-
સમયની ભીડમાં સહવાસને સૌ ખોઈ બેઠા છે.
.
કહો છો કેમ છો ? ત્યારે મજામાં હોય છે લોકો-
હૃદયથી હર્ષ ને ઉલ્લાસને સૌ ખોઈ બેઠા છે.
.
અતિશય દુ:ખની ઘટના છતાં આવે નહીં આંસુ
અહીં તો આંખની ભીનાશને સૌ ખોઈ બેઠા છે.
.
( મનસુખ નારિયા )
