રાતની છાતી પર

ઊગ્યાં છે

સ્વપ્નોનાં કાળાં ગુલાબ

 .

પવનમાં તેની સુગંધની

મીઠી ઘૂઘરી વાગે છે

 .

આકાશમાં

તારાઓની આંખ

ટમટમતું સૂએ છે, જાગે છે

 .

પાંખડીઓ જેવી વાદળીઓ

હલમલે છે આછું

અંધકારના સમુદ્ર પર

 .

આ બધાને

કોઈ સ્મૃતિ કે

સ્વપ્ન સાથે

સાંકળવાની જરૂર નથી.

એ પોતાનામાં પરિપૂર્ણ છે

 .

હે હૃદય,

આ શીખ – ને

ઊઘડી જા

રાતની છાતી પર

કાળા ગુલાબની સુગંધ થઈ.

 .

( સોનલ પરીખ )