છાતીની વેદીમાં કરવાને બેઠા પીડાઓનો હોમ; ૐ સ્વાહા
તરવરતી જોવનાઈ, ઊછળતા શ્વાસો ને થનગનતાં રોમ; ૐ સ્વાહા
.
ઘરબાર બાળીને કીધાં કંઈ ખાખ અને ચોળી છે ભસ્મ એ લલાટે,
જીવતાં જ માંડ્યાં જગતિયાંઓ, પુણ્યદાન કરીએ દીવાનગીને ઘાટે,
સ્વાહા ૐ દુનિયાના ડહાપણ ને ઊંચા રિવાજોનું વ્યોમ; ૐ સ્વાહા
.
વેઠીએ ચાલ દંખ; ફૂલોનો લીધો છે પથ તો શું ઉઝરડા ગણવા ?
આતમને મારીને લાખ મળે સુંવાળાં એવાં શું સુખોને કરવાં ?
આપો હે પ્રેમદેવ ! દર્દો, ને દર્દો સહેવાનું જોમ; ૐ સ્વાહા
.
( જગદીપ ઉપાધ્યાય )