.

હે મારા એકાંતોના સ્વામી !

. 

હું તો કેવળ બની પ્રતીક્ષા,

સૌરભથી છલકે છે મારા શ્વાસ,

ફોરમ ફોરમનો અજવાસ,

નીરવતાની બદેહે ક્ષણોમાં !

 .

ધીમે ધીમે અડકે અદ્દભુત નાદ

કે

અણુ અણુ આંદોલિત, ઉત્કંઠ,

સ્વયં હું ઝળકી ઊઠું જ્યોત !

 .

ક્યહાં લગી હું રહું નિરાળી કેવળ ઝળહળ,

ક્યહાં લગી સાંભળતી રહું કેવળ અણુ અણુ ઝંકાર !

 .

સઘળું તોડી ફોડી ઢોળી થઈ રહું સૂનકાર,

ઘણું થયું, અવ સ્વયં પધારો તમે જ કેવળ,

અરે હવે ન કરશો વાર,

ઓ મારા એકાંતોના સ્વામી !

 .

( નયના જાની )