મારી પાસે સમયનો

કોરોકટ તાકો છે,

મને શું પૂછે છે :

અવકાશ છે ?

 .

નિર્જળા ઉપવાસ કરતી વાદળીઓ

મારા આકાશમાં

તપ તપવા આવે છે;

મને શું પૂછે છે :

અવકાશ છે ?

.

આવ, તને પણ આવવાની તક છે

ભલે તું જિદે ચડેલું બાળક છે

રિસાળ લાગણીઓનું

વ્હાલસોયું વાહક છે;

મારી ફુરસદની તમામ ક્ષણોનું

માનવંતું ગ્રાહક છે-

લેવો છે ? મારી પાસે

દાહક દાહક ખાલીપો છે-

 .

તું આવ

નહીં ખેડેલા ખેતરમાં

મને વાવ

દાણા બેસે પછી

કોયલ પાસે ગવરાવ

મોર પાસે ટહુકા કરાવ

ભાઠાં પડી ગયેલા પડખામાં

જખ્મેરૂઝ લગાવ.

રણઝણતા રથમાં બેસી મૃત્યુનો દેવ આવે

એ પહેલાં આવ-સમયનો કોરોકટ તાકો

આજ છે-કાલ કદાચ…

 .

( ચિનુ મોદી )