દીવાલ જમીનદોસ્ત કરી-ફરી પહોંચ્યા દીવાલ સુધી
ખબર અમને હતી કશી ક્યાં-કરમ જવાનાં કમાલ સુધી
લીલોતરીમાં હરે-ફરે પણ નસીબ તણી ન વાત પૂછો
તરસ બિચારી નથી પહોંચી શકી હજીયે પખાલ સુધી
છું માણસ સાવ અલ્પમતિ-હું તો એટલું જ બસ સમજું
જરૂર પછી શું બંદગીની જો વેર વહે વહાલ સુધી
બરાબર લાભ ચોઘડિયે સફર જો શરૂ કીધીતોય કાં
અમે પહોંચ્યાં તિમિર સુધી-તમે પહોંચ્યાં મશાલ સુધી
અમે તો અભણ કરી સિજદો-ડૂબી ગયા બસ ખમાશી નહીં
પહોંચવાનું હતું ટહુકા સમી શાશ્વતી ટપાલ સુધી
ચરણ અમારા કળણ મહીં છે છતાં નવાઈની વાત જુઓ
સપન અમારા પહોંચ્યાં સીધ્ધા અબિલ સુધી-ગુલાલ સુધી
ઘણીય ઈચ્છા હતી છતાંયે સ્વયંથી જુદા થઈ ન શક્યા
પ્રસંગ ખુશીનો સાહિલ છે-છતાં જવાયું મલાલ સુધી
( સાહિલ )
