બડભાગિયો ખરો તું સૂરજ બની ગયો !
હું કમનસીબ એવો કે રજ બની ગયો !
તું વિહરે ગગનમાં કેવા દમામથી,
ને સ્પર્શવા તને હું ગોરજ બની ગયો !
સરવર જળે રહી હું પંકાયો પંક થઈ,
ને નીરમાં રહી તું નીરજ બની ગયો.
તારી તલાશમાં હું યાયાવરી કરીને,
જો, અન્યની નજરમાં અચરજ બની ગયો.
‘બેજાન’ આવવાનો દઈ કોલ તું ગયો,
સહ્યાદ્રિની હું શાશ્વત ધીરજ બની ગયો.
( ‘બેજાન’ બહાદરપુરી )
