રૂનાં પૂમડાંનું દીધું આયખું

અત્તર થઈને કે પાણી થઈને કે

તણખો થઈને તને આવવું હોય એમ આવ તું

.

મારે તાંતણે તાંતણે તેં સીંચી તરસ

હવે ચૈતરનો તડકો થઈને ના વરસ

.

સદીઓથી મૌન મારી ઝંખનામાં ભળ,

મને ભેટ, આમ આઘે આઘેથી ન બોલાવ તું

.

મને પીંજ, મને કાંત મને તારતર કર

મારા જીંડવાપણાનો સ્વામી સ્વીકાર કર

.

ચકલીની જેમ મને ચાંચમાં તું લે, તારા

માળામાં ગોઠવ, ન વાયરાની સંગે વહાવ તું

>

( સંદીપ ભાટિયા )