મેઘની સાથે છવાતું ક્યાં ગયું મારું હૃદય?
ને પપીહા જેમ ગાતું ક્યાં ગયું મારું હૃદય?
નેવની જલધારના તારે રણકતું રાતભર;
વાયરે વ્યાકુળ વાતું ક્યાં ગયું મારું હૃદય?
ફૂલ પેખી ફૂલ જેવું ખીલી ઊઠતું મહેક મહેક;
ને પલક-છાબે ઝિલાતું ક્યાં ગયું મારું હૃદય?
કેટલા ભય..શોક..દ્વિધાથી હવે રૂંધાયેલું-
મુક્ત શ્વાસે મુસ્કુરાતું ક્યાં ગયું મારું હૃદય?
પેટમાં પથરો પડ્યો હો એમ છાતીએ પડ્યું
બુન્દ-સ્પર્શે શેરડાતું ક્યાં ગયું મારું હૃદય?
વાછટે ભીંજાતો ભાળી કોઈ ખૂણામાં યતીમ;
કમકમી જાતું, ઘવાતું ક્યાં ગયું મારું હૃદય?
મેડી અજવાસે સભર છલકાવતું ને બારીએ-
બાંધણી થઈને સુકાતું ક્યાં ગયું મારું હૃદય?
( કિસન સોસા )