મેં હવે તારા વિચારોનું ગગન છોડી દીધું,
કૈંક વરસોનું દિશાહીન ઉડ્ડયન છોડી દીધું.
એક ચમચી યાદ તારી આંખ મીંચી પી ગયો,
ને પછી પહેલા પુરુષનું એકવચન છોડી દીધું.
એમને ફુરસદ નથી કે મારા જખ્મોને ગણે,
વ્યસ્ત લેખનમાં થયા વાચન-ગણન છોડી દીધું.
આજ હું મારા જ પડછાયાના છાંયે સૂઈ ગયો,
ને બધાને એમ લાગ્યું કે શ્વસન છોડી દીધું.
કોપરાના છીણ જેવું વાટકીભર આયખું,
સહેજ ભભરાવી ગઝલમાં લે કવન છોડી દીધું.
શબ્દની બેબાકળી વણજાર ચાલી ગઈ પછી,
ધૂંધળું ‘આતુર’ બધું ચિંતન-મનન છોડી દીધું.
( બાબુલાલ ચાવડા ‘આતુર’ )