કશે ના જવાનું, બધે પહોંચવાનું
કહે જીવ તારું હવે શું થવાનું
.
તસુભર જગા બસ મળે આ શિખર પર
અને આપણે ત્યાં જ ઘર બાંધવાનું
.
તરસ કૈંક જન્મોની ખિસ્સામાં લઈને
મથે શોધવા તું તીરથ ઝાંઝવાનું
.
મળે બેઘડી ના વિસામો નગરમાં
સતત દોડવાનું, સતત હાંફવાનું
.
વખત છે હવે કાળીને નાથવાનો
નથી આપણે જળકમળ છાંડવાનું
.
( ઉર્વીશ વસાવડા )