.
સમી સાંજે, ઝૂકી આંખે, બગીચે બાંકડે બેસી અને એકાંત પી જાવું… તને મોડેથી સમજાશે,
સમયસર ચાલવા જાવું, ઉદાસી ઢાંકવા જાવું અને ટોળે ભળી જાવું… તને મોડેથી સમજાશે.
.
અજાણી આ સફર વચ્ચે, અરીસાના નગર વચ્ચે, ન ગમતી સૌ નજર વચ્ચે અને આઠે પ્રહર વચ્ચે,
મળીને જાતને સામે, જરા અમથું હસી લઈને, ખુદીને છેતરી જાવું… તને મોડેથી સમજાશે
.
ઘણાં વરસો પછી એવું બને, ગમતી ગલીમાંથી સહજ રીતે નીકળવાનું બને ધબકાર જૂના લઈ,
પછી મનગમતો ત્યાંથી સાદ આવે, યાદનો વરસાદ આવે પણ, ફરી જાવું… તને મોડેથી સમજાશે.
.
લઈ તિરાડ ચહેરા પર, ધ્રુજારી હાથમાં લઈને, સમયના ફૂલની ખુશ્બૂ સતત આ શ્વાસમાં લઈને,
સફેદી થઈ, અરીસે જઈ, ધરીને મૌન હોઠો પર, નજરથી કરગરી જાવું… તને મોડેથી સમજાશે.
.
( જિગર જોષી ‘પ્રેમ’ )
સમજાયેલું જ છે.
સમજાયેલું જ છે.
હિનાબેન,
ખૂબજ સુંદર ભાવ સાથેની વ્યથા..
સુંદર રચના !
હિનાબેન,
ખૂબજ સુંદર ભાવ સાથેની વ્યથા..
સુંદર રચના !