(૧)
વર્ષોથી ખોવાઈ ગયેલી
રાત્રિને શોધવા
નિષ્ફળ નીવડેલ છે
સૂરજનું પોલીસ તંત્ર
.
(૨)
બરફ જેવી કૃષ્ણ નગરીમાં
હવે મારે
ક્યાંથી શોધવો
સૂરજ જેવો સુદામો
.
(૩)
મેડકના પ્રેમપત્રો
મેં સાચવી રાખ્યા છે
વરસાદના પટારે….
.
(૪)
સમય, સોઈ દોરથી
સીવી રહ્યો છે મને-
ને
મારી જિન્દગીના
ફાટી ગયેલાં વસ્ત્રને
.
(૫)
દર્દની ભાષા ઉકેલવા માટે
મારે પહેરવા પડે છે
આંસુના ચશ્માં
.
(૬)
સ્મિતના દ્વારે
ધીમે ધીમે
પડે છે
આંસુના ટકોરા
.
( અબ્દુલ ગફાર કાઝી )
I like it. I was lost in “dard ni bhasha..”
Thanks
સુંદર લઘુ કાવ્યો….