Published in: કવિતા-સમગ્ર

વૈરાગ્ય – પ્રીતમ લખલાણી

Author heenaparekh

Published on: June 27, 2013

ઓફિસે જવાની ચિંતામાં

ઉતાવળે બાલ્કનીમાં ઊભા

તમે બ્રશ કરતા હો

ને

રણકતી ફોનની ઘંટડી

સમાચાર આપે કે

પરોઢે

સૂર્ય ઊગવાના

કોડ જોતી મારી આંખ

સદા માટે બિડાઈ ગઈ.

હે દોસ્તો !

તમારા ભરચક કાર્યક્રમમાંથી

થોડોક સમય કાઢી

મારા શબને

વીજળીને બદલે

લાકડાની ચિતામાં બાળજો.

સ્મશાનને બાંકડે

બીડી ફૂંકતા

તમે બે ઘડી

વિચારી શકો

કે

માણસે

ધુમાડો થવા

આખી જિંદગી

કેટલી દોડધામ કરવી પડે છે !!!

 .

( પ્રીતમ લખલાણી )