છલકાઈ ગઈ-સંજુ વાળા

સમજ પણ વિસ્તરીને છેવટે છલકાઈ ગઈ
ઘણીએ ધારણા તૂટી, જરા વળ ખાઈ ગઈ

કદી ઓવાળ શ્રીફળ-ચૂંદડી કાંઠે મૂક્યાં
નદી, દરિયાનો વૈભવ ભાળીને ભરમાઈ ગઈ

હજારો હાથ જેને ઝીલવા ઊંચે ઊઠ્યા
એ ઉલ્કા અધવચાળે આવીને વીખરાઈ ગઈ

અચંબો આપવાની ટેવ તારી આગવી
જ્યાં મળવાનું કહ્યું’તું એ જગા ભુલાઈ ગઈ

નવાનક્કોર તમને તોર ચડતા જોઈને
બિચારી કાચી-કૂણી લાગણી શરમાઈ ગઈ

ઊઘડવું જાદુપેટી જેવું એની વાતનું
કર્યું અરધું નિવેદન ને તરત બિડાઈ ગઈ

પ્રવાહી એકદમ થીજી ગયું તો આંખ થઈ
કદી આંખો પ્રવાહીમાં ફરી પલટાઈ ગઈ

( સંજુ વાળા )

Share this

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.