ગજબ ધ્યાનસ્થ છું બાહર ને ભીતર આગ સળગે છે,
ન આવે ખ્યાલ સુદ્ધાં એમ જબ્બર આગ સળગે છે.
.
ડરી જાશે, તો શ્વાસો જાણતા બધ્ધું ઠરી જાશે,
હ્રદયના નામ પર એવી નિરંતર આગ સળગે છે.
.
પછી રોકાય ક્યાંથી બોલ સંસારી, એ અલગારી,
ગયું દેખાઈ જેને કે ઘરેઘર આગ સળગે છે.
.
પછી અદ્રશ્ય કોઈએ હાથ સાચવતો રહે, એને,
સતત આઠે પ્રહાર જ્યારે ખરેખર આગ સળગે છે.
.
તણખલાને ય આવે આંચ ના સંભાળતો – જોતો,
તકેદારી સ્વયમ રાખે છે ઈશ્વર આગ સળગે છે.
.
અને જે કૈ બચી જાતું બધું સોનું બની જાતું,
આ ચપટી રાખમાં મિસ્કીન સધ્ધર આગ સળગે છે.
.
( રાજેશ વ્યાસ “મિસ્કીન” )