તમે મળ્યાં આ મનસાના મેળે કે વિજોગણ વેદના રે
અમે ઊભા આંસુના ખોળે કે વિજોગણ વેદના રે
તમે વહેર્યા આ શ્વાસોના પહાડ કે વિજોગણ વેદના રે
અમે રોપશાં મોગરાનાં ઝાડ કે વિજોગણ વેદના રે
તમે ઉગાડી આયખાને ડાળ કે વિજોગણ વેદના રે
અમે બંધાયા વાયરાની પાળ કે વિજોગણ વેદના રે
તમે ભર્યા વાદળ જેવાં કોપ્યાં કે વિજોગણ વેદના રે
અમે દુકાળો લોહીમાં રોપ્યા કે વિજોગણ વેદના રે
તમે આંખોમાં છલકાવ્યા દરિયા કે વિજોગણ વેદના રે
અમે હલેસાં મારતાં તરિયા કે વિજોગણ વેદના રે
તમે ઝરણાંને હૈયે સમાયાં કે વિજોગણ વેદના રે
અમે દાવાનલ જેવા ઓલાયા કે વિજોગણ વેદના રે
તમે ઊડતાં પંખીઓનું આકાશ કે વિજોગણ વેદના રે
અમે કાપેલી પાંખોની આશ કે વિજોગણ વેદના રે
તમે જાઓ છો સમંદર પાર કે વિજોગણ વેદના રે
અમે સુકાતા સરોવરનો ભાર કે વિજોગણ વેદના રે
.
( કિશોરસિંહ સોલંકી )