“સો ચાદર સુર મુનિ ઓઢી,

ઓઢી કે મૈલી કીન્હી ચદરિયા

દાસ કબીર જતન સે ઓઢી,

જ્યોં કી ત્યોં ધર દીન્હી ચદરિયા…”

– કબીર સાહેબ

.

અમણે-તમણે નજર ઠેરવી જ્યોં કી ત્યોં ધર દીન્હી ચદરિયા

મૂળમાંથી સબ સપન ખેરવી જ્યોં કી ત્યોં ધર દીન્હી ચદરિયા

.

સુલગ રહેલી ધડકન ઢૂંઢે અધર ઉધર બાંસૂરી અવિરત

હળફળતા તલસાટ સેરવી જ્યોં કી ત્યોં ધર દીન્હી ચદરિયા

.

સાંસ-ઉસાંસ આ અવળ-સવળ કંઈ, રાત ભરી આલમ તરવરતી

બૂમ જોરથી આભ ફેરવી જ્યોં કી ત્યોં ધર દીન્હી ચદરિયા

.

સોસ ભરેલા કણ્ઠ હમારે ઔર રેત કા દરિયા સામે

જલ પીવન કી કરી પેરવી જ્યોં કી ત્યોં ધર દીન્હી ચદરિયા

.

છાઈ ગઈ ઘનઘોર બદરિયા, ચારોં પાસ ત્રિભંગ ધરે હે

સુરત-નિરત ઈહ જુગત ખેરવી જ્યોં કી ત્યોં ધર દીન્હી ચદરિયા

.

( ફારુક શાહ )