વાદળું થૈ જાઉં છું, વરસાદ તારા ઘર સુધી આવ્યો હશે;

કેટલા છાંટા બનીને સાદ તારા ઘર સુધી આવ્યો હશે.

 .

કેમ પથ્થરની બની છાતી અને આ વ્રજ શી સંવેદના-

એજ પથ્થર ગાળતો સંવાદ તારા ઘર સુધી આવ્યો હશે.

 .

મેં અહીં વરસો પછી મારી જ સાથે ગોઠડી માંડી હતી,

છેક રોમેરોમમાં ઉન્માદ તારા ઘર સુધી આવ્યો હશે.

 .

આ નગર આખું અહીં ખાલી જ જાણે પીંજરા જેવું પડ્યું-

મુક્તપંખીંપ જરૂર અવસાદ તારા ઘર સુધી આવ્યો હશે.

 .

આથમીને મેં જ અંધારું તમારા નામનું ઓઢ્યું ‘મનીષ’,

કેટલાં આકાશ ભેદી, ચાંદ તારા ઘર સુધી આવ્યો હશે.

 .

( મનીષ પરમાર )