હે પ્રભુ,
તું મારી જીભને
‘કહેવા’નું ગૌરવ અને ‘બોલવા’ની અધીરાઈ વચ્ચેનું
સમતોલન શીખવ.
‘મૌન’નો પ્રભાવ અને ‘ચૂપ રહેવા’ની કાયરતા; વચ્ચેની
પાતળી ભેદરેખા સમજાવ.
.
હે પ્રભુ,
તું મારી આંખને
માત્ર ‘જોવા’ના મોહમાંથી મુક્તિ અપાવી ‘નીરખવા’નો
ઉત્સવ ઉજવવા પ્રેરિત કર.
.
હે પ્રભુ,
તું મારા કાનને
‘સાંભળી’ લેવાની નફ્ફટાઈથી દૂર લઈ જઈ ‘શ્રવણ’
કરવાની એકાગ્રતા પ્રદાન કર.
.
હે પ્રભુ, મારા નાકને
માત્ર હવાને શ્વાસમાં ફેરવવાનું મશીન બની રહેવાને બદલે,
હવાની બદલાતી તાસીરને સૂંઘવાનું સામર્થ્ય પ્રદાન કર.
.
હે પ્રભુ,
મારી ત્વચાને
અડકવાના હડકવાથી બચવાની સમજ અને હર્ષના સ્પર્શને
સ્વીકારવાની સહજતા આપ.
.
( મકરંદ મુસળે )