એક છું, શ્રી સવા નથી મિત્રો !
માનવી છું, ખુદા નથી મિત્રો !
ભાગ્ય બદલી શકું ના કોઈનું,
લાગણી છું, દુઆ નથી મિત્રો !
પાપ સંતો જ ધોઈ જાણે છે,
વ્હેમ છે, આસ્થા નથી મિત્રો !
હડસેલી કોઈને જવું આગળ,
આવડત છે, કલા નથી મિત્રો !
આંખમાં જે મને સતત ખટકે,
આંસુ છે, ઝાંઝવા નથી મિત્રો !
લોકટોળામાં હોય જો દુશ્મન,
એક બે છે બધા નથી, મિત્રો !
ઘરને ફૂંકી તમાશો જોનારા,
એ કોઈ પારકા નથી મિત્રો !
હાસ્ય હોઠે પ્રણાલિકા કેવળ,
જિંદગી ખુશનુમા નથી મિત્રો !
બારણે એટલે ઊભો “નાશાદ”,
ક્યાંયે ઘરમાં જગા નથી મિત્રો !
( ગુલામ અબ્બાસ “નાશાદ” )